第二百零五章 问世间孰能无情

加入书签


            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            吃过饭,茶锦勤快地收拾碗筷,忙活起来。

        “姐夫,茶锦姐姐这般漂亮的人,怎地却成了你的侍女?”

        文灵雪好奇问道。

        “她自己愿意留下来的。”

        苏奕随口道,“更何况,一般人想给我当侍女还不够资格呢。”

        文灵雪噗嗤笑起来,笑容如雨后花蕾般清新,“姐夫,你都学会自吹自擂了。”

        苏奕无奈摇头道:“为何说实话的时候,偏偏没人信呢?”

        “姐夫,你不要这般一本正经的说笑话好不好?”

        文灵雪笑得愈发欢快,清脆悦耳,叮咚如泉水似的。

        看着少女那巧笑倩兮的样子,苏奕受到感染似的,笑了起来,“原来在你眼中,我说话都这么好笑么?”

        文灵雪连忙摇头,坐直娇躯,脆生生道:“我只是感觉,姐夫你比以前开朗多了,这样就好,你都不知道,以前你在我们文家时,天天阴沉着脸,让人很担心的。”……
    本章未完,请点击下一页继续阅读!

本站网站:www.123shuku.com